Faro en Olhao

Lastig om in omgekeerde richting te werken, even de blog niet onderhouden. Faro was een beetje verlaten in de winter maar toch leuk voor mij om te spelen. We kwamen vrijdagvaond toe in Faro, na een eerste verkenning had ik een paar plekjes aangeduid dat me goed leken. De volgende ochtend diegene gekozen dat in de zon lag. Een jongen met een mentale beperking was zeer enthousiast en slaagde erin om de aandacht van vele mensen op me te vestigen dus goed verdiend. Ans was ondertussen een kapel bestaande uit beenderen gaan bezoeken, maar ik kon men plek niet verlaten. De moeder van de jongen bleek een zangeres te zijn die ons aanraadde om naar Olhao te trekken om daar te busken. Dit deden we dan ook in de middag, mooie plek aan het water. Men versterkertje was niet echt goed genoeg maar toch even gespeeld en toch ook iets verdiend. De volgende dag deden we bijna identiek hetzelfde. Eerst Faro en dan Olhao, maar uiteindelijk trokken we nog naar Loulė in de gedachte dat dit ook een mooi stadje ging zijn.